مشخصات زمین بسکتبال براساس قوانین FIBA

مشخصات زمین بسکتبال طبق استانداردهای FIBA تعیین می‌شود. بر این اساس زمین بازی یک مستطیل با ابعاد ۲۸ در ۱۵ متر است که خطوط روی آن با رنگ سفید رسم می‌شوند. ابعاد زمین بسکتبال براساس لیگ متفاوت هستند، اما علائم در همه بازی‌ها رعایت می‌شوند.

بسکتبال یک ورزش تیمی است که بین دو تیم پنج نفره، در زمینی مستطیل شکل انجام می‌شود و هر تیم با پرتاب توپ به داخل گل حریف، حلقه‌ای که در ارتفاع نصب شده و سبد نام دارد، امتیاز کسب می‌کند. بسکتبال یکی از محبوب‌ترین ورزش‌های تیمی در سراسر جهان است. در این مقاله می‌خواهیم مشخصات زمین بسکتبال را در لیگ‌های بین المللی (FIBA) بررسی کنیم.

مشخصات زمین بسکتبال در لیگ‌های رسمی

فدراسیون بین المللی بسکتبال در سال ۱۹۳۲ میلادی تاسیس شد. این فدراسیون مسابقات جهانی و فرامرزی بسکتبال و بازی‌های بسکتبال ۳ × ۳ را مدیریت و برنامه ریزی می‌کند. در منشور FIBA، وضع قوانین رسمی بسکتبال، تعیین مشخصات تجهیزات و امکانات مورد نیاز و مشخصات زمین بسکتبال آمده است.

ابعاد و مشخصات زمین بسکتبال، در واقع به نوع لیگ بستگی دارد و طول و عرض زمین بازی طبق بر این اساس تغییر می‌کند. معمولا زمین بسکتبال در بازی‌های نوجوانان کوچکتر از مسابقات حرفه‌ای بزرگسالان است. اگرچه اندازه‌ها در لیگ‌های مختلف متفاوت هستند، اما علامت گذاری‌های زمین بسکتبال در همه یکسان است.

۱. ابعاد زمین بسکتبال

زمین بازی بسکتبال، یک مستطیل مسطح و بدون مانع با ابعاد ۲۸ در ۱۵ متر باشد. خطوط حاشیه زمین، باید به رنگ سفید با ضخامت ۵ سانتی متر و کاملا واضح باشند. خط‌های دور تا دور زمین خارج زمین رسم می‌شوند، در نتیجه روی خط، جزئی از زمین به حساب نمی‌آید. نیمکت بازیکنان ذخیره، باید در خارج از محوطه بازی با دو خط مشخص شوند. زمین بازی بسکتبال، با خطوط مرزی، شامل خط‌های جانبی (خط طولی) و خط‌های انتهایی (خط عرضی) مشخص می‌شود. این خطوط بخشی از زمین بازی نیستند و هرگونه مانع، صندلی و نیمکت باید حداقل ۲ متر دورتر از این خط درنظر گرفته شود.

۲. خط پرتاب آزاد

خط پرتاب آزاد، باید موازی با خطوط انتهایی زمین به گونه‌ای رسم شود که لبه‌ دورتر آن تا لبه‌ داخلی خط انتهایی زمین ۵/۸۰ متر فاصله و خود ۳/۶۰ متر طول داشته باشد. نقطه‌ی مرکزی خط پرتاب آزاد، باید روی خط فرضی متصل کننده دو مرکز خطوط انتهایی قرار بگیرد.

۳. مناطق محدود شده

مناطق محدود شده مستطیل‌هایی هستند که توسط خط انتهایی، خط پرتاب آزاد و دو خط عمود بر این دو خط مشخص می‌شوند. عرض این مستطیل، ۴/۹۰ متر است. این خطوط، بجز خط انتهایی زمین، جزئی از منطقه محدود شده به حساب می‌آیند. سطح داخلی منطقه محدود شده باید به یک رنگ باشد.

۴. محدوده سه امتیازی

محدوده سه امتیازی کل زمین بازی است بجز بخشی از زمین تیم حریف است که نزدیک سبد قرار دارد و توسط دو خط عمود بر خط انتهایی (هر یک با فاصله ۰/۹۰ متری از خط جانبی) و قوسی با شعاع ۶/۷۵ که مرکز آن روی زمین و درست زیر سبد است، تعیین می‌شود. فاصله نقطه‌ی مرکزی قوس، از لبه داخلی نقطه مرکزی خط عرضی، ۱/۵۷۵ متر است. قوسی که ذکر شد، به دو خط عمود بر خط عرضی وصل می‌شود. این سه خط و منحنی، جزء منطقه سه امتیازی به حساب نمی‌آیند.

۵. خط پرتاب به داخل

دو خط با طول ۰/۱۵ متر در خارج از زمین بازی و در طرف مقابل میز داوران رسم می‌شود، به گونه‌ای که لبه خارجی این خطوط از لبه داخلی نزدیک‌ترین خط انتهایی زمین ۸/۳۲۵ متر فاصله داشته باشد.

۶. نیم دایره بدون شارژ

این منطقه یک نیم دایره زیر سبد است. این نیم دایره شعاعی به طول ۱/۲۵ متر دارد. دو انتهای نیم دایره، توسط دو خط موازی با خط‌های کناری زمین به خط عرضی زمین وصل می‌شود.

مشخصات زمین بسکتبال ۳x۳

بسکتبال ۳x۳ که ریشه آن از خیابان‌ها گرفته شده است، در یک زمین مسطح با عرض ۱۵ متر و طول ۱۱ متر و تنها یک سبد بازی می‌شود. زمین بسکتبال خیابانی، دارای علائم و نشانه‌های زمین بسکتبال معمولی شامل خط پرتاب آزاد (۵/۸۰ متر)، خط دو امتیازی (۶/۷۵ متر) و نیم دایره بدون شارژ زیر سبد است. در بسکتبال خیابانی، می‌توان از نیمه‌ یک زمین بسکتبال معمولی استفاده کرد.

 

سارا محمدی
ارسال دیدگاه